Hayat garip
Mesela yürekler çukur, içine düşenler vakur
Geceyi bilenler çamur, ileri gidenler durun
Garda çalınmış bavul
Geriye gidenler çalıp, çoktan yarılamış yolu
Hayat garip
Bi' gün köşeye sinmiş ağlıyo
Bi' gün yaşlı güneşe sinirlenmiş bağırıyo
Bi' gün hayallerini toparlayıp, kapıyı çekip çıkmış
Sonra dönmüş arkaya sümkürerek bağırıyo
Garip bu hayat
Ölümü tercih etmiş sevdiği
Heralde bundan sonra delirmiş unutmuş ölmeyi
Gülümsemiş demişler "Al bu senin kimliğin"
Ve bi' öğretmensin ilkin öğreticen yenmeyi
Hayat düşünceli
Ne zaman öğrenmişti bilmeyi dedi ki
"Ne ara bildim birini kaldırıp devirmeyi"
Hangi gündü, hangi günde doğdu bilgi?
Evet bi' duygu geldi ama anlamayı hangi duygu sildi?
Hayat endişeli
Dedi ki "Yok bir şeyim"
Az önce sorguladım ve şimdi dört köşeyim
Kimle ters düşeyim, yaşarken ilk neşeyi
Gürül gürül akan bi' nehir var mı aşk içeyim
Hayat masum
Hiç unutmaz ki ilk geceyi
Çünkü demiş "Yağmur yerine ben geçeyim"
Bi' kere demiş bunu ve sonra gürlemiş bulut
"
Bilmiyorsun bi' fırtınanın savurduğunu kaç kişiyi"
Korkundan susar insanlar
Halbuki sen garip Abdal
Ruhundan kaçar insanlar
Halbuki sen garip Hakan
Hayat heyecanlı, sanki capcanlı
Aşkı sığdırdı gönlüne bi' şarkı patlattı
Yoksulluğunu atlattı
Gökyüzüne tutunmuş salıncaktı
Hayat bağlandı, kayıp sağlandı
Ölüm dağlandı, sevdalandı
Alev harlandı, buharlandı
Bi' cam o an patlayan bi' volkandı
Garip bu hayat
Çünkü oksijen bağımlısı
Fakat en sevdiği şey de nefeslerin paylaşılması
Hazır mısın?
Kolay rüzgarın kırılması
Şimdi öp havayı öp ki aşkın kulakları çınlasın
Bak bu hayat robot değil
Nefes bağımlısı
En sevdiği şey de enerjinin dağılması
Hazır mısın?
Kolay rüzgarın kırılması
Şimdi öp havayı öp ki aşkın kulakları çınlasın
Korkundan susar insanlar
Halbuki sen garip Abdal
Ruhundan kaçar insanlar
Halbuki sen garip Hakan
Korkundan susar insanlar
Halbuki sen garip Abdal
Ruhundan kaçar insanlar
Halbuki sen garip Hakan
Korkundan, ruhundan
Korkundan, ruhundan
Korkundan, ruhundan
Korkundan, ruhundan
Korkundan